AANPAK

In 20 jaar tijd een evolutie waar de mensheid 500 jaar voor nodig heeft

Als we het als liefhebber in de kweek verstandig aanpakken, dan staat er quasi elk jaar een volgende generatie klaar. Bij ons mensen is dat omzeggens elke 25 jaar. In theorie gaat het bij duiven dus 25 x sneller. Wij hebben als duivenliefhebber dan nog de bijkomende mogelijkheid om ‘Mathieu Van der Poel’ met ‘Marianne Vos’ te ‘koppelen’ , ‘Roger Federer’ met ‘Kim Clijsters’ en ‘Lionel Messi’ met ‘Alex Morgan’ en dat ‘super’ x ‘super’ generaties na elkaar. Kun je voorstellen wat wij als kweker eigenlijk voor mogelijkheden hebben?
Daar ligt eigenlijk mijn échte passie : Een stam duiven kweken met de kwaliteiten die ik zelf wil.

Winter in de winter en zomer in de zomer

Mijn hok is erop gericht om natuurbonken te kweken : één en al zuurstof, altijd buitenklimaat maar geen tocht, windbreekgaas in plaats van glas of plexi en open plafonds onder een enorm zadeldak. De dakpannen zijn van die oude soort met spleten waar de poedersneeuw gewoon doorvliegt.

Vóór de hokken, over de volledige lengte, zijn er diepe volières die maar voor de helft overdekt zijn. Jongen, jaarlingen en duivinnen kunnen altijd vrij buiten zitten, weduwnaars buiten het seizoen ook.
Willen ze droog zitten, dan kunnen ze. Willen ze liever in de regen zitten dan kan dat even goed.

In de winter is het er echt koud en kil, maar in de zomer is het er aangenaam en niet té warm. In april moet je op zo’n hok geen grote form verwachten, maar dat hoeft ook niet. De ‘grote routes’ vinden nog altijd in de zomer plaats en niet in de winter of in april.

Buiten in de winter, weer of geen weer

Buiten het seizoen vliegen al mijn duiven om de andere dag buiten. De ene dag alle duivinnen, de andere alle doffers. Nog maar eens naar het voorbeeld van Noël Peiren. Op die manier worden ze extra gehard en kunnen ze geen wintervet kweken.

Ze blijven ook alert voor de roofvogel… allé de meesten toch. Door dat buiten vliegen in de winter zitten ze bij de start van het seizoen (half april) direct klaar om opgeleerd te worden.

Van ‘gerstkuren’ en ‘zuiveringskuren’ moet ik niet weten. Ik zou zelf ook niet graag een hele maand beschuiten eten…. Ik geef in de winter liever 1x daags - zo rond de middag - een gevarieerde mengeling tot de gerst blijft liggen.

Weerstand kweken tegen ziektes doe je als kind

Ik wil sterke, gezonde natuurbonken die nooit ziek zijn. Hoe ik dit probeer te bereiken? Als jong geen reismand. Grit, piksteen, water en altijd voldoende eten. Drinkfontein nooit uitkuisen. Als jaarling net hetzelfde en opleiding zonder partners tot Bourges nationaal (450km) begin augustus.

Zit er eens een zieke tussen dan blijft die zitten tot die genezen is of tot de roofvogel er mee weg is. Ik zet een zieke jonge duif ook nooit apart maar heb liever dat ze de hokgenoten wat ‘besmet’. Verplichte enting tegen paramyxo als jong en als jaarling gecombineerd met een pokkenvaccin. Mijn tweejaarse beginnen dus aan het seizoen zonder dat ze ooit 1 medicijn gekregen hebben. De zwakke duiven zijn ondertussen ofwel dood, achtergebleven of opgegeten door de roofvogel.

Ik geloof in bijproducten maar ik wil ze niet

Intelligentie, vitaliteit, mordant en karakter … zijn kwaliteiten waar ik in een duif naar op zoek ben. Een duif die winter en zomer strak zit, alert en vol vertrouwen, één die altijd blinkt in zijn vel en snel herstelt na een zware vlucht. Een duif die niet vies is van grote hitte of slecht weer, die lang én alleen wil doorvliegen maar ook vroeg kan opstaan.

Maar vooral : ik wil dat die duif dat alles van nature heeft, dat dit in haar genen verankerd zit en ze daar geen poedertjes, flesjes, druppeltjes of wat dan ook voor nodig heeft. Pas dan kan je volgens mij zeggen : dat is er één om een heel hok mee op te bouwen. Naar dat type duif zal ik altijd op zoek zijn, via verstandige kweek en keiharde selectie.